woensdag 29 december 2010

38-1

Reluctant... is het woord dat zijn tegenzin om geboren te worden het best beschrijft. 
10 dagen  na de uitgerekende datum en nog steeds geen enkele intentie om ook maar in te dalen.  Vandaar dat er beslist werd om hem 'te halen'.
En zo werd hij door een incisie in de buikwand van mij gescheiden.  Hij keek wat verdwaasd naar het felle licht, kreeg een kus op zijn bloederig hoofdje en werd toen overhandigd aan vroedvrouwen en daarna aan de Wederhelft.
Ik had het me anders voorgesteld, heel anders, maar een mens kiest die zaken niet altijd zelf. 
Geen wee gevoeld.  Geen spectaculair geboorteverhaal.  Klinisch...
En toch weet ik dat, zelfs over 50 jaar, die dag me altijd bij zal blijven.

Woordeloze woensdag...

dinsdag 28 december 2010

37-Secret Santa (3)

Ze vond het leuk! Oef...
(Wel stresserend, zo'n secret santa)
En daarmee sluiten we dit hoofdstuk af, voor dit jaar, want volgend jaar doe ik zeker terug mee!

Bedankt, Tess!

woensdag 22 december 2010

36-Secret Santa (2)

Het was er!
Gebonk op de deur (natuurlijk als je juist op toilet zit en de kleine zit met het hoofd in de vuilnisbak of gebruikt de wc-borstel als aai-tool en je moet nog zijn handjes wassen en zo) door de postvrouw met een pakketje!
(Joepie)
We hebben het samen open gemaakt, kleine S en ik, want dat kan hij nu al.  Al is hij meer geïnteresseerd in het papier, de plakband en de lintjes (als aanvulling op zijn dieet).  De kleine heeft zijn hartje kunnen ophalen en eens alles was uitgepakt, ik ook.

Bedankt, origi*Nele voor het mooie kettingske en het super-coole foto-album en vooral: om de tijd te nemen om dat allemaal te maken/zoeken.  Ik ben er heel blij mee!

35-Woordeloze woensdag

dinsdag 21 december 2010

34-Secret Santa (1)

Vrijdag gepost! (en inhoud vergeten vast te leggen)
Ik denk echter dat het pakje nog steeds niet ter bestemming is aangezien BPost niet beschikt over rupsvoertuigen, zoutstrooiers en supersonische slee-fietsen.
Hier blijft onze brievenbus ook al 2 dagen leeg (en gesloten, want het slot is vastgevroren).

maandag 20 december 2010

33-Fotohokje

De hond: doof, op dieet, maar wel de beste vriend van kleine S!

Een initiatief van Twee meisjes.
Maandelijks (of soms iets sneller) maken wij een fotootje via http://www.laphotocabine.com/ en wanneer mogelijk in een echt, ouderwets fotohokje!

donderdag 16 december 2010

32-Arbeid en beloning

Na het voltooien van onderstaand lijstje (op 1 item na en met wat hulp van Moeke):
De beloning!

Een echte hammam in hartje Brussel.  Het was mijn eerste authentieke hammam-ervaring (dus kan ik moeilijk vergelijken).  Het personeel heeft ons, verloren schapen, deskundig door alle etappes begeleid. Met een 'Madame' hier en 'Ma chérie' daar werd er ingezeept, gestoomd, geschuurd, gemasseerd, gestoomd, gewassen en gerelaxt met lekkere muntthee, gebakjes, Marokkaanse pannenkoeken en soep.
En daarna lekker ingeduffeld naar Man en Kind. (hmmm, zaaalig) 

Wil u ook graag even uitgebreid in bad, check dan:  le Riad.

maandag 13 december 2010

30-Stof


In een interieur-/verf-/stoffenwinkel in het centrum van Landen, een heel erg oude interieur-/verf-/stoffenwinkel met stoffen uit de jaren '70, vond ik deze kleurrijke balen stof...  En de goesting om ermee aan de slag te gaan.
't Is te zeggen, nadat alle kerstkadootjes afgewerkt zijn, want in mijn 'zelfmaakvoornemen' kruipt heel wat tijd.  Bovendien kan ik er nog niet over bloggen, want dan is de verrassing eraf, natuurlijk!

 In hippe steden als Gent en Antwerpen zouden deze stofjes waarschijnlijk schandalig duur zijn, maar hier in de buurt is niemand geïnteresseerd in vintage gordijnstoffen en dus kocht ik dat met de roze en oranje bloemen, dat met de blauwe bollen en dat met de groene appels, peren en kersen voor 2 eurotjes per meter.
Samen met nog wat vintage kleeffolie waarmee ik dezer dagen mijn inpakpapier versier.

Kussentjes voor kleine meisjes, schorten voor stoeren peuter-koks, tassen, ...  Ha, we kunnen weer voort voor een tijdje!
Maar eerst: de was in met de hele handel. 
Vintage stofjes: leuk!
Vintage-luchtje: minder leuk.

24 Februari 2011: Blijkbaar heeft dit bericht voor een sterke stijging in de stofverkoop gezorgd want bij mijn bezoekje van vandaag bleek de voorraad sterk geslonken!

donderdag 9 december 2010

29-Pilootje

Eerste van de reeks: hoofddeksels!

Een initiatief van Twee meisjes.
Maandelijks (of soms iets sneller) maken wij een fotootje via http://www.laphotocabine.com/ en wanneer mogelijk in een echt, ouderwets fotohokje!

zondag 28 november 2010

28-Wat een papa lijden kan

Niet enkel ik werk, ook de Wederhelft spendeert zijn weekdagen buitenshuis... Dat wil zeggen dat ook onze kleine S door de week een andere mama heeft (of in ons geval: mama's, want het zijn er 3).  En hij vindt ze fantastisch (wij ook, trouwens).
Desalniettemin loopt het afscheid nemen van papa (want het is meestal de Wederhelft die onze baby dropt) niet altijd even vlot.
Zo kreeg ik dinsdagochtend telefoon van een depri-man die zei dat het 'zo wel niet leuk was, hoor'.  Om je kindje te moeten achterlaten als het daar duidelijk anders over dacht.  Toch... baby werd van de papa geplukt en spendeerde de rest van de dag bij de weekmama's.  (Overigens zonder problemen, want zo'n groot verdriet gaat even vlug voorbij als dat het komt)
Het kan ook anders...
Donderdagochtend kreeg ik opnieuw telefoon van een depri-man met de boodschap 'zo is het wel niet leuk, hoor'!  Blijkbaar sprong kleine S die ochtend bijna in de armen van zijn onthaalmama, vol ongeduld om te spelen met de vriendjes, om de papa geen blik meer waardig te gunnen...  Wat een papa lijden kan!

maandag 22 november 2010

27-Straatbeeld

En u?  Waar komt uw naam voor in het straatbeeld?

26-Blikken doos krijgt

Er was ooit een tijd dat ik op het werk zo weinig kon doen (nogal seizoensgebonden dienst, dus tijdens de wintermaanden was het er heel erg stil) dat ik een expert werd in 'internet-wedstrijden'.  En gewonnen dat ik toen heb: boeken, dvd's, kortingsbonnen, lingerie, hippe kousen en als ultieme prijs: een snowboardreisje met een goede vriendin.
Maar een mens wordt ouder en wijzer en verandert van werk, want zeg nu zelf: 4 maand aan een stuk de dagen moeten vullen met doelloos rondsurfen op internet is niet goed voor je zelfbeeld.  En nu win ik dus niets meer. 
Mijn oplossing: gaan schooien bij fantastische tantes (de naaiende soort) en hopla, van de eerste keer prijs!
Blikken doos kreeg: een blikken doosje, tot de rand gevuld met knopen.  Een schatkistje, dus!

Naast knopen, zat er ook een gehavend papiertje bij (in een minuscuul, gestikt hoesje). Een Breve aan den H. Antonius.  Geen idee wat een breve is, trouwens. En wikipedia weet het ook niet!
En dan nog dat kleine knoopje met het rode kruisje op: da's eigenlijk geen knoopje, maar een pins die mijn opa op het revers van zijn kostuum droeg.  (misschien is geschiedenis toch nog niet zo saai als ik altijd dacht)

vrijdag 19 november 2010

25-Fotohokje

Een initiatief van Twee meisjes.
Maandelijks maken wij een fotootje via http://www.laphotocabine.com/ en wanneer mogelijk in een echt, ouderwets fotohokje!


Deze keer: de wriemelende, nieuwsgierige baby!

zondag 14 november 2010

24-Rustpunt

Elke avond wordt het me weer gegund.
Weer of geen weer, kelder onder water of zolder besneeuwd (oud huis...), het maakt allemaal niets uit voor kleine S.  Want elke avond, zo rond 8 uur, na het badje, het insmeren met zalf/bodylotion, het aantrekken van het pijama'tje (een echt gevecht) en de slaapzak en een dikke knuffel van de Wederhelft (aan kleine S, natuurlijk) kruipen hij en ik lekker dicht bij elkaar en drinkt hij zich in slaap in het grote bed.
En dan kijk ik naar zijn handje, dat speelt met het lintje aan de ritssluiting van de slaapzak.  Zijn gezichtje ontspant zich en als hij bijna klaar is, slaakt hij zo'n paar van die schattige zuchtjes.  Voldaan...
En ik denk dan dat dit eeuwig voor altijd zo zou mogen zijn.

woensdag 10 november 2010

23-Super-Mega-babies

Mijn baby is een superbaby.  Een kleine super S. 
Mijn kind, schoon kind, ook al is hij nu een kruipende, jengelende waterpok.  Hij lijkt zelfs een beetje op Yoda.  Zelfde hoogte, zelfde kleur (groen zalfje tegen jeukende pokken), zelfde wijze blik in de ogen (hmm...) alleen het spreken, da's nog iets minder.
Voorlopig is zijn favoriet woordje Brrrrrrrrrrrrrrm Brrrrrrrrrrrrrrrm.  (Hij houdt enorm van auto's.)
Gevolgd door Emmmmm, Emmmmm. (Hij houdt enorm van eten en drinken.)
Mjam, mjam (tot nu toe enkel bij kookprogramma's waargenomen.)
En dan nog Boemmmm, Boemmmmmm. (Hij laat regelmatig iets vallen, incl. zichzelf.)
En daarmee kan hij alles zeggen wat nodig is om begrepen te worden.*

Net als mijn superkind, hebben ook een aantal andere mensen een klein wonder in huis gehaald en voor die kleine super-mega-babies hebben we met flockfolie (bij Vermiljoen) en bodiekes een kadootje gefabriceerd!
Welkom Super-Zenno, Super-Jenne en Mega-Illeana!

*Tot nu toe wachten we nog steeds op 'mama' en 'papa'...

vrijdag 5 november 2010

22-Dino's in de koelkast

Dino's in de koelkast.
Die eten alles op.
De hespenworst, de gelei, de worteltjes.
En dan nog ice tea om alles door te spoelen.
Dino's in de koelkast.
Aaaargh!

maandag 1 november 2010

21-Gedoopt

Dopen, en dan praten we, dames en heren, over het klassieke, katholieke dopen, niet de milde foltering die menig jong mens ondergaat rond deze tijd van het jaar.  Dopen, dus, met een priester, meter, peter, kaars, water, zalf, ... de hele reutemeteut.
Ik zei het al bij de start van deze blog.  Hier wordt geen religieuze boodschap verkondigd, noch aan politiek gedaan.  Hier praten we gewoon over de leuke zaken in het leven: het feestje! 
De warme kring van mensen die nog eens zei: welkom kleine S!
En de kleine zelf?  Die gedroeg zich voorbeeldig, echt waar!

donderdag 28 oktober 2010

20-Fotohokje

Een initiatief van Twee meisjes.
Maandelijks maken wij een fotootje via http://www.laphotocabine.com/ en wanneer mogelijk in een echt, ouderwets fotohokje!
28 Okt 2010, ochtend van de 10de vermaandag van kleine S!

maandag 25 oktober 2010

19-Herfst in de fruitstreek

De herfst is in het land.  Je ziet het aan het licht van de zon, dat plots geler en warmer wordt, terwijl de temperatuur een duik neemt.
De blaadjes van de bomen worden oranje, bruin en krullen op.  De mensen dragen een sjaal, een dikke jas...
Deze ochtend kreeg ik zelfs de deur van de auto niet open (tja, dat komt ervan als je garage is omgetoverd tot stapelruimte), waardoor kleine S toch wel op een heel vreemde manier in zijn autostoeltje terecht gekomen is.

Maar goed, even iets over de kinderkamer, die, tot we de garage daarvoor gebruikten, lang een opslagplaats is geweest voor allerlei dozen. (Kent u dat: bij het begin van de verbouwingen stop je alles in dozen om het niet kwijt te raken?  En aan het eind van de verbouwingen draag je gewoon het grootste deel van die dozen naar de kringloopwinkel omdat je dat spul uiteindelijk toch niet gemist hebt.)  Toen onze kleine man verwacht werd, hebben we dan die ruimte leeg gemaakt, geïsoleerd en bekleed met gipsplaten.  (Laten) plakken en toen geschilderd.  Met een boom (we zijn nogal natuurmensen)... En toen maakte Moeke stoffen blaadjes, appels, peren, kersen, lieveheersbeestjes en een egel die nu vrolijk tegen de magnetische muur hangen. En vallen.
Want het is herfst en kleine S kan bijna lopen!

donderdag 21 oktober 2010

18-P + L = 6 + S

6 Jaar geleden
een twinkel in zijn ogen
een grote rode rugzak op mijn rug.
Het leven zoals het is:
collega's.
6 Jaar lief en leed
en nog steeds warm en koud
om die twinkel in zijn ogen,
weerspiegeld in het gezichtje
van ons kind.

maandag 18 oktober 2010

17-Min 1 item in het to-do lijstje

Ik hou van 'to do-lijstjes'. Ik heb zelfs een 'to do-boekje'. Gekocht in de Hema en sindsdien bijna altijd op zak om zo rondzwevende 'to do's' neer te kunnen schrijven.  Het helpt, echt! Geen verspilde energie meer omdat je 10 keer in jezelf zegt: 'ah ja, dat moet ik nog doen' of: 'ik mag niet vergeten te...' of 'straks moet ik nog ...'
Ik heb de suggestie gehaald uit een boek over efficiënter dingen gedaan krijgen en al is dat het enige dat ik uit dat boek gehaald heb, (ben namelijk nooit die eerste 50 pagina's voorbij geraakt) het heeft toch al geholpen.
Maar het leukst aan de lijstjes is toch wel het afvinken of doorstrepen van een item.  Voldoening gegarandeerd! Een beloning voor de belofte die je jezelf hebt gemaakt. (Want wel eerlijk blijven: die lijstjes werken alleen als je ze zelf opstelt en afwerkt.  Ik heb gemerkt dat mijn lijstjes niet zo vlot worden afgewerkt door de Wederhelft, maar da's weer een ander verhaal.)

Kleine M is er.  Ze was 9 daagjes te vroeg en dus moest het kraamcadeau in allerijl afgewerkt worden.
U ziet, van links naar rechts, een labeldoekje, het luiertasje (met dank aan het nichtje voor de suggestie en madame Zsazsa voor het patroon), 3 slabbetjes en een mandje, overtrokken met de restjes stof. Dit alles werd gemaakt van 3 keukenhaddoeken uit de Hema en 3 fat quarters in bijpassende kleurtjes.  Het zou een zeer goedkoop project geweest kunnen zijn, ware het niet dat ik nogal besluitloos was wat betreft handdoeken en fat quarters. (Gelukkig worden er tegenwoordig heel veel kindjes geboren en kan ik mijn opgedane kennis dus ook voor andermans kinders gebruiken!)
Het overtrekken van het mandje leek mij trouwens een simpel en snel werkje, maar ik had dus weer niet goed opgelet!  Dat mandje is groter van boven dan van onder en ik had de maten van de onderkant genomen... Resultaat: ik kreeg het stofje niet over de rand geplooid.  Dan maar randje toegevoegd en toen dat niet werkte, heel de boel uit elkaar gehaald en 2 'spiekes' in de hoeken toegevoegd.  Pfff... (Wanneer ik zeg ik, bedoel ik eigenlijk Moeke, want na het toevoegen van dat randje stof en de daaropvolgende teleurstelling had ik er eventjes genoeg van.)
Voilà en nu enkel nog het prinsesje gaan bewonderen!

zondag 10 oktober 2010

16-Geen gezever

20 oktober nadert en zo ook de komst van de kleine M.  We moeten dus een tandje bijsteken om het kraampakketje op tijd af te hebben.


Tot nu toe hebben we al het labeldoekje en nu dus dit. (Ik weet het, qua stijl past het niet echt helemaal tesamen.  Laten we dat maar wijten aan het nog moeten vinden van een eigen naai-identiteit.)
Het patroontje komt uit het boekje 'Couture facile pour les tout-petits' van Lotta Jansdotter en het lettertje werd gesjabloneerd met behulp van 'Freezer Paper' dat toch maar stof lag te verzamelen in mijn kast.  De tutorial vind je hier.
Heerlijk simpel en ondertussen toch geleerd om zelf biais-lint te maken en aan te brengen (dank u, Moeke). De stofjes zijn keukenhanddoeken uit de Hema en het lint werd gemaakt van rondslingerende fat quarters.
 Ik had ook nog een kei-schattig fotootje van mijn mini-model met zo'n slabbetje, maar ik krijg dat hier maar niet gedraaid... (En dat na al die moeite om het model in een redelijke pose te kunnen fotograferen!)
Tips altijd welkom!

donderdag 7 oktober 2010

15-slaap en de bezorgde Wederhelft

Slaap, lekker ding, want jij is machtig...
Ik denk dat er wel meer jonge ouders kunnen beamen dat slaap DE basisbehoefte is waar ze een tekort aan hebben.
Wat mezelf betreft is het al een dikke 18 maanden geleden sinds ik nog een nachtje heb doorgeslapen. (OK, op dat ene nachtje kamperen met de meiden na, dan)  Een zwangerschap en negen maanden leven met een kleine baby zijn niet bevorderlijk voor je slaappatroon.
En toch... af en toe is er al eens een nachtje waarop ik word gewekt door de Wederhelft met de vraag: 'Heb je de kleine al gehoord?  Er zal toch niets mis zijn?'
Geeuw...

donderdag 30 september 2010

14-Overmoedig proeflapje

Mijn eerste naailes herinner ik me nog goed. (Nogal logisch, want het is nog maar een paar weken geleden.)
Na een paar woorden uitleg en het noteren van een lijst benodigdheden, gingen we, vrij snel, over tot het echte werk: het proeflapje.
Het proeflapje was een lapje baalkatoen en daarop werden dan rechte lijnen gestikt, en nadien gehecht, stoppen en terug vertrekken op een lijn, bochten, hoeken, ... noem maar op.  Tot mijn verbazing zag mijn werkstukje er eigenlijk niet slecht uit (de rechte lijnen waren bijna recht en de hoeken bleven hoeken en... jawel, mijn Moeke zou fier op mij zijn!).  Vandaar mijn jeugdige overmoed en de eed die hij me deed zweren: Vanaf heden zullen al de geschenkjes die dit huis verlaten zelf gemaakt zijn!

Zo gezegd zo gedaan en aangezien ons Moeke (zie hier) jarig was, zou ik wel eventjes dit werkstukje maken! Een tafelkleedje, dat met alle rechte lijntjes erop toch iets weg had van een proeflapje.  Ik had gerekend op een namiddagje werk, tussen de soep en de patatten: snel eventjes, dus!
Natuurlijk liep die planning in het honderd en deed ik er uiteindelijk zo'n 4 namiddagen over om tot onderstaand resultaat te komen:
Het tafelkleedje voor Moeke

 Maar ik heb er wel uit geleerd:

1° Zorg dat je vooraf controleert of je genoeg stof hebt om het boordje te maken.  Spaart je geld en een tripje naar de stoffenwinkel! (hoe je dat boordje precies maakt, vind je hier)

2° Controleer zorgvuldig bij het aaneenstikken van je lapjes of je wel degelijk alle stof hebt doorstikt over de volledige lengte.  Ik ben (oh, zo professioneel) namelijk iets te bekrompen geweest met de naadjes, waardoor er enkele spleten tussen de stofreepjes zaten.  Bovendien was ik zo aan het opgaan in stikken, dat ik het op het moment zelf niet merkte en mijn aangeboren luiheid verhinderde me heel het werkje terug uit elkaar te halen.  Vandaar dat er nu enkele omzoomde reepjes stof die spleetjes bedekken.  Je ziet er niets van, maar op het moment zelf heb ik toch wel even gevloekt!

3° Het doorstikken van zo'n lapjes vraagt tijd... VEEL tijd.  Als je gehaast bent, laat je dat onderdeel dus best vallen!

4° Over het algemeen is het gepaster een kadootje te geven op de verjaardag of tijdens het feestje en niet een week later.  Begin dus op tijd, zodat je alle bovenstaande puntjes kan opvangen en nog glimlachend een zelfgemaakt pakje kan overhandigen op het juiste moment!

maandag 27 september 2010

13-Ode aan Moeke

Mijn mama haar naam is Moeke.  Niet officieel, natuurlijk, maar toch al ruim enkele jaren wordt ze door een aantal mensen aangesproken met Moeke en sinds haar eerste kleinzoon er is, werd er beslist dat hij ook Moeke mag zeggen, in plaats van oma.  Want Moeke klinkt gewoon lief, schattig en vooral ook jonger.
Moeke, dus.
Moeke was jarig, dit weekend en ook al doen wij in de familie niet aan veel kadootjes kopen, een verjaardag gaat nooit onopgemerkt voorbij.  Integendeel, die wordt gevierd met lekker eten, drinken en een mooi dessertje.  Voor mijn Moeke dus een biscuit... in het centraal thema van ons huis, tegenwoordig!  En vooral omdat mijn Moeke de allerbeste naaister EVER is en ik hoop dat ze me nog veel kan leren!
(en dat ze me vergeeft dat ik haar leeftijd hier open en bloot voor heel de wereld te kijk zet!)

zondag 19 september 2010

12-Secret Santa

Een super-initiatief van Tess!
Mijn eerste experiment in blog-land met swaps, pifs, en god weet wat er nog allemaal rondzweeft van leuke initiatieven!
Misschien heb ik niet veel volgers/lezers, maar toch, laat u verleiden om iemand anders eens te verrassen!

11-Jij

Eén en al rozig tandvlees, met 4 witte stipjes erin (je lach);
Met onverholen trots, je kontje heen en weer wiebelend (je staat recht), soms vergetend dat je de handjes nodig hebt als steun;
Vastberaden, alsof niets of niemand je kan stoppen (je kruipt op Forrest af);
Schaterend en vol vertrouwen, omdat je weet dat wij je nooit zullen laten vallen (als we je de lucht in gooien);
Luid, verongelijkt, verontwaardigd (je huilt);
Een zee van blauw, groot van verwondering om wat je elk moment van de dag ontdekt (je ogen);
Proestend bij de watergewenning (ja, het hoofdje onder water);
Als een baby-vogeltje, hongerig in het nest (telkens als je eten ziet);
Met zachte kreuntjes, genietend van de geborgenheid (net voor je in slaap valt);

Groot geluk in een piepkleine, prachtige verpakking (jij).

dinsdag 14 september 2010

10-Vakantie!

Ik ben op vakantie!  Aan zee!
Een midweekje in een mooi huis, met de Wederhelft, de kleinste doos, de hond, Moeke en Opa (de babysitters, dus).  Het weer is ok, het gezelschap is fijn, de keuken is goed uitgerust en het suikerspinroze machien heeft ook de overtocht gemaakt om de rustige avonden te vullen met het maken van de "Zsazsa".
Tijd om te dutten, tijd om te naaien, tijd om te koken... Dus alvorens mijn "zsazsa" af is, even een receptje de wereld insturen.
Perfect als je geen bakvorm hebt, maar hopen vers fruit en een zwak voor pudding uit pakskes!
Je hebt nodig:
-1 vel bladerdeeg
-1 pakje puddingpoeder en alle ingrediënten om er pudding van te maken
-vers fruit
-confituur
Om tot dit resultaat te komen, doe je het volgende:
-Open de verpakking van het vel bladerdeeg, rol uit, maak een dijkje op de rand van bladerdeeg (zodat de pudding niet van het gebakken deeg loopt), doorprik het vel en steek in de oven (180°C - 10-tal minuten). 
-Maak de pudding (beetje steviger dan op de verpakking staat aangegeven), en giet die over de afgekoelde (en eventueel platgedrukte) taartbodem
-Maak het fruit schoon en snijd het in schijfjes, blokjes, reepjes (naar believen) en schik het op de taartbodem.
-Om alles te laten blinken meng je een paar koffielepels confituur met water, verwarmen in microgolf en uitstrijken over het fruit.
Voilà, klaar!
En dan ziet het er ongeveer zo uit:
De foto is niet fantastisch, waarvoor mijn excuses, maar de smaak... die mocht er wel zijn!
Ah ja, als u ooit op zoek zou zijn naar supperlekkere witte pens: 1 adres: (en hiervoor word ik niet betaald) Slagerij Remmery in Middelkerke heeft daarvoor een prijs gewonnen en ook wij zijn vol lof! Lekker!


zaterdag 11 september 2010

9-De kop is eraf

Helaas voor alle necrofielen onder u, het gaat hier om een spreekwoordelijke kop.  Geen echte! Klik dus maar rustig door naar de echt interessante pagina's.
Ik vertelde al over mijn bewondering voor naaisters en mijn verlangen om 'erbij te horen'.  Vandaar dat ik mij vorige week liet verleiden door dit aardig machientje:
De eerste kennismaking verliep niet zo vlotjes, maar na het opvreten van mijn proeflapje en het klem raken van de spoel (met het nodige gevloek en geknip en hulp van de Wederhelft), is het verder een hechte vriendschap aan het worden, ondanks de suikerspinroze kleur.  We maken zelfs al plannen voor de toekomst en het roze monster heeft al zijn vaste plaatsje aan onze eettafel veroverd (in afwachting van een beter uitgerust naaihoekje)
Maar ach, wat leuter ik hier toch?  U wil natuurlijk het bewijs dat deze machine wel degelijk kan naaien (want ja, buiten wat geleiden gaat eigenlijk alles zowat automatisch).  Vandaar, met onverholen trots, het volgende (waarvan ik een tutorial vond bij MiekK's)

De achterkant is gemaakt van superzachte, fel-blauwe fleece.  Ik hoop dat ze het leuk vindt! (wanneer ze er eindelijk zal zijn)

zaterdag 4 september 2010

8-Uit eigen tuin

Wij hebben een tuin.  Een bescheiden exemplaar, wel te verstaan, want de wederhelft heeft het niet voor tuinen.  Vandaar dat het een soort 'vrouwtje-theelepel'-tuintje is. 
Bij ons hoef je dus geen weelderig park te verwachten.  Het is eerder een rechthoekig grasveld met achteraan een kippenwei (gevuld met bamboe, hortensia's en afgeboord met frambozen, Oost-Indische kers en stokroos).  Aangezien het dit jaar het eerste jaar is dat onze tuin niet vol verbouw-puin ligt, is alles nog een beetje een experiment.  Toch kon ik mijn enthousiasme in de tuinhandels niet bedwingen en kocht ik een twintigtal pakjes zaden.  Vandaar dat ik nu een border heb vol met tomaat, wortel, ui, sla, andijvie, watermeloen, basilicum, koolrabi, koriander, mais, ...
Veel van mijn zaaisels haalden de tuin niet wegens te lang uitgesteld met uitplanten. U ziet trouwens ook dat de tomaatjes nogal groen zijn, zo laat op het seizoen (maar na een paar daagjes lekker binnen, krijgen ze vanzelf kleur).  Ik moet dus volgend jaar mijn aanpak een beetje veranderen, maar toch stel ik u met enige trots voor: de oogst van vandaag!
Niks trukare, niks foefelare.  Ik zweer het, ze komen recht uit de tuin. De foto is niet gephotoshopt.  Ik ben apetrots!

maandag 30 augustus 2010

7-Creatijd

Na enkele weken verlekkerd te hebben rondgekeken op allerlei blogs (zie hier links voor een kleine selectie) vind ik het welletjes.  Ik wil ook kunnen naaien!
Da's toch simpel, zal u denken, koop dan gewoon zo'n machien, zo'n boek voor dummies, volg les, koop stof en garen en nog wat andere accessoires en begin eraan.  Inderdaad simpel, ware het niet dat ik ben opgevoed in een familie vol naai-godinnen.  Zowel mijn mama als al haar zussen zijn immers professionele naaisters (op 1 zeer goed getrainde amateur na).  En zelfs meer dan dat: ze zijn bovendien nog zeer perfectionistisch ook.
Kan je het je inbeelden hoe dat voor mij moet geweest zijn vroeger?  Al vanaf de derde kleuterklas (eerder dan dat waren scharen verboden) werd er nauwkeurig toegezien op hoe ik de schaar hanteerde.  Dan moest het op de lijntjes, dan weer erlangs, de schaar zo vasthouden en niet averecht, enzovoort... ik kreeg zoveel goede raad dat ik tot op de dag van vandaag liever de schaar en het papier/de stof overdraag aan bekwamere handen en glimlachend toekijk hoe mijn voorwerp uitgeknipt wordt.
Later, toen de barbies ten tonele verschenen (al had ik maar 1 exemplaar) en ik ze zelf wou voorzien van een garderobe, speelde zich een gelijkaardig tafereel af aan de naaimachine, met als resultaat dat ik gewoon de hele handel overdroeg en rustig toekeek hoe mijn ontwerpen werden uitgevoerd en zelfs verbeterd.
Laat het vaststaan: ik heb een groot ontzag voor naaisters.  Die kunnen iets!  Die kunnen veel!
Maar gedaan met het vol bewondering en open mond aangapen van de professionals, vanaf donderdag krijg ik les en ga ik er volledig voor!  En wie weet kom ik dan verder dan dit handgemaakt tilda-poppetje!

vrijdag 27 augustus 2010

6-Mmmmm... oussaka

Augustus, u weet wel, de financiële nachtmerrie, is nog steeds niet gedaan.  Gelukkig zijn er nog mensen met een groententuin.  Vrijgevige mensen die hun dankbaarheid voor de verjaardagscakejes (zie hieronder) uiten d.m.v. prachtige groenten!
Nu heb ik zelf tal van recepten waar aubergines, tomaten en/of paprika's in voorkomen, maar toen de gulle schenkers vertelden dat zij altijd moussaka maakten, .... Tja, de kracht van de suggestie!
Het werd dus een moussaka, naar een recept uit dit boekje. (Het boekje is ooit, als reissouvenir, meegekomen uit Griekenland. -Ja, Polen zou belachelijk geweest zijn-) We waren op laatstejaarsreis en trokken rond met het hele zesde middelbaar.  Een groep met alleen maar meisjes want in die tijd (nu klinkt het alsof ik duizend ben) kon dat nog, niet-gemengde scholen.  De enige man was Wouter, de gids!
In elk geval, ik herinner me nog de smaak van de lekkere watermeloenen, de griekse slaatjes op mooie pleinen, de geur van musea, ...
Recept: (hoewel ik niet op hoeveelheden kijk) (voor 1 grote bakvorm)
-2 kilo grote ronde aubergines
-2 aardappelen
-1 kilo gehakt (wij nemen quorn-gehakt en maken dit gerecht zo vegetarisch)
-1/2 kop olijfolie
-2 grote uien
-5 rode vleestomaten ('t is nog steeds crisis, dus deze kwamen uit de diepvriezer)
-1/2 kop witte droge wijn
-geraspte kefalotiri kaas (wij namen spaghetti-kaas)
-olie om in te bakken, peper, zout
-2-3 porties witte (bechamelsaus)
Maak de aubergines schoon, was ze en snijd ze in grote dunne plakken.  Strooi er zout op en leg ze in een vergiet om uit te lekken.  Maak het gehakt klaar, bak het rul in de olie met de uien en blus het met de wijn.  Voeg de tomaten (schoongemaakt, ontveld en fijngesneden), zout en peper toe en laat zachtjes bakken tot het vocht is opgenomen. 
Frituur de aubergines en de schijfjes aardappel) in de olie en leg ze in de grote ovenschaal.  Bestrooi ze met geraspte kaas.  Na de eerste laag aubergines het gehakt erop spreiden en daarop een laagje aardappel.  Het laagjesproces herhalen en nadien de bechamelsaus erover gieten en bedekken met laag geraspte kaas.
Half uurtje in de oven op 180°C.
Of het lekker was?  Ik ben de afgewerkte foto vergeten en zowel de borden als de ovenschotel zijn volledig leeg.



zondag 22 augustus 2010

5-Werkvreugde

Ik werk, buitenshuis, maal 2.  Ik geef toe dat dat best veel is, vooral als je houdt van de geur van versgebakken brood, de voldoening van groenten uit de tuin en nog af en toe een knutselwerkje hier en daar.
Sinds de komst van de kleinste doos heb ik dan ook een soort 'speed'-modus ontwikkeld om zowel de leuke als de noodzakelijke dingen te kunnen afwerken.  Soms gaat die 'speed' in overdrive en blijft er wat tijd over voor bijvoorbeeld dit:
Cakejes, bedekt met suikerfondant en veeeeeel kleurstof!  Precies wat een 2-jarige nodig heeft voor zijn verjaardag! (met mijn excuses aan de ouders die dit hummeltje vanavond in bed moeten leggen!)

dinsdag 17 augustus 2010

4-Erge crisis

Ah ja, 't is zelfs zo erg dat de kleinste doos de verpakkingen begint op te eten... (wie zegt dat speelgoed duur moet zijn?)

3-Crisis

Augustus is een moeilijke maand... Financieel, bedoel ik.  Blijkbaar vinden onze leveranciers het de uitgelezen maand om ons jaarafrekeningen van gas, water en elektriciteit door te sturen.  Doe daar nog eens de onroerende voorheffing bij en je hebt al snel een flinke som te betalen.
Er zijn natuurlijk mensen die voorzien zijn op zo'n aanslag op het gezinsbudget, maar wij niet.  Dom en ik neem mij voor om mij volgend jaar niet meer te laten vangen!
Crisis ten huize 'doos' en wat doe je met crisissen?  Inderdaad, je valt terug op de groententuin, de voorraadkast, frigo en diepvriezer.
Vandaag dus een pastake met venusschelpjes uit de voorraadkast.

De ingrediënten heb ik deze keer maar eens netjes gefotografeerd (al kon het beter).  De plant op de achtergrond hoort niet thuis in het gerechtje, maar staat er enkel om wat diepte te geven.  U ziet: witte wijn (ALTIJD in de voorraadkast), bokaaltje venusschelpjes, olijfolie, fleur de sel, pasta (hier met pepertjes en look erin), een teentje look en een chili pepertje. 
Kook de pasta bijna gaar (op 1 minuutje van de gaartijd werkt perfect) en giet af.
Je snijdt de look en het pepertje fijn (als je van HEEL pikant houdt, dan verwijder je de pitjes niet.  Persoonlijk hou ik het graag milder en gaan de pitjes niet mee in het gerecht) en stooft ze gaar in een beetje olijfolie.  De venusschelpjes (uitgelekt, maar als het vocht lekker smaakt, bewaar het dan om later bij te voegen) bij de look en peper voegen en beetje laten meestoven.  Blussen met wijn en eventueel het sap van de venusschelpjes.
De pasta bij dit mengsel gooien, deksel op de pan en 1 minuutje laten garen.  Daarna de fijngesnipperde peterselie en fleur de sel erover strooien.  Snel, lekker en goedkoop.  Meer moet dat niet zijn!

zaterdag 14 augustus 2010

2-Bezoek

Bezoek, bezoek: joepie!
Sinds ik mijn geboortestreek verliet en een dikke 100 km van mijn ouders, vrienden en familie ging wonen, is bezoek een kostbaar goed.  En kostbaar goed, dat wordt gekoesterd!
Met hapjes, drankjes en veel warmte.
En omdat het het seizoen ervoor is: Citroen en frambozen muffins. (Als je, zoals ik, samenwoont met een zeldzaam wezen dat frambozen beschrijft als 'harige vruchten' kan je kiezen.  Ofwel vervang je de framboos door iets anders: aalbessen, aardbeitjes, braambessen, blauwe bessen, ... Ofwel doe je zoals ik en haal je je schouders (en neus) op voor de zintuiglijke gevoeligheden van je wederhelft en maak je ze gewoon met die heerlijke frambozen die je deze ochtend op de markt kocht!)
Voor 14 stuks
2 eieren
200 ml melk
300 g bloem
8 g gist
1/2 theelepel zout
1 theelepel tijm
120 g suiker
geraspte schil van 1 citroen
125 g gesmolten boter
150 g verse frambozen
Verwarm de oven voor op 200°C.  Meng eieren, melk en boter.  Voeg er de bloem, gist, zout, tijm en suiker aan toe en meng het geheel.  Voeg beetje bij beetje de geraspte citroenschil bij (neem een biologische die je goed wast).
Vul de vormpjes voor 3/4 met deeg (ik gebruik een kleiner formaat muffinvorm) (Als je zo'n klasieke, metalen muffinvorm hebt, vergeet dan niet in te boteren of gebruik van die schattige papiertjes) en duw er een 3-tal frambozen in.
Bak een 20-tal minuten en wacht nadien een 5-tal minuten alvorens je ontvormt!
De frambozen worden bijna frambozenconfituur, door de warmte van de oven... Mmmm lekker!

1-Start

Ik ben sinds kort gefascineerd door blogs. Gebeten, verslaafd, 'impressed'. 
OK, eerlijk, niet door om het even welke blog.  Politiek laat me koud, religie boeit me niet, maar de culi-crea-blogs: yes, please!  En meer van dat moois!
Fantastisch vind ik het om op een druilerige dag als vandaag van de ene blog naar de andere te 'hoppen' en te worden verbaasd, geprikkeld en uitgedaagd om mee te doen.
Deze week al de lekkere gevulde courgettes van madame Zsazsa geprobeerd (bedankt) en het voornemen om mij binnenkort een naaimachine aan te schaffen om al die leuke stofjes eens te gebruiken. 
Maar goed, deze blog dus.  Een blikken doos, nog leeg...  (Ik wou eigenlijk een koekendoos omdat ik dat voor mijn eerste moederkesdag kreeg en sindsdien elke week trouw de doos opvul met zelfgemaakt lekkers.  Nee, ik maak ze niet helemaal alleen leeg.  Dat zou slecht zijn voor mijn lijn, nietwaar?)
Koekendoos was helaas al bezet, en het werd een blikken doos: klaar om gevuld te worden met: receptjes, knutsels, memries, ... enkel de leuke, lekkere kant van het leven!  Want zeg nu zelf: het is al somber genoeg buiten!