28-Wat een papa lijden kan

Niet enkel ik werk, ook de Wederhelft spendeert zijn weekdagen buitenshuis... Dat wil zeggen dat ook onze kleine S door de week een andere mama heeft (of in ons geval: mama's, want het zijn er 3).  En hij vindt ze fantastisch (wij ook, trouwens).
Desalniettemin loopt het afscheid nemen van papa (want het is meestal de Wederhelft die onze baby dropt) niet altijd even vlot.
Zo kreeg ik dinsdagochtend telefoon van een depri-man die zei dat het 'zo wel niet leuk was, hoor'.  Om je kindje te moeten achterlaten als het daar duidelijk anders over dacht.  Toch... baby werd van de papa geplukt en spendeerde de rest van de dag bij de weekmama's.  (Overigens zonder problemen, want zo'n groot verdriet gaat even vlug voorbij als dat het komt)
Het kan ook anders...
Donderdagochtend kreeg ik opnieuw telefoon van een depri-man met de boodschap 'zo is het wel niet leuk, hoor'!  Blijkbaar sprong kleine S die ochtend bijna in de armen van zijn onthaalmama, vol ongeduld om te spelen met de vriendjes, om de papa geen blik meer waardig te gunnen...  Wat een papa lijden kan!