maandag 30 augustus 2010

7-Creatijd

Na enkele weken verlekkerd te hebben rondgekeken op allerlei blogs (zie hier links voor een kleine selectie) vind ik het welletjes.  Ik wil ook kunnen naaien!
Da's toch simpel, zal u denken, koop dan gewoon zo'n machien, zo'n boek voor dummies, volg les, koop stof en garen en nog wat andere accessoires en begin eraan.  Inderdaad simpel, ware het niet dat ik ben opgevoed in een familie vol naai-godinnen.  Zowel mijn mama als al haar zussen zijn immers professionele naaisters (op 1 zeer goed getrainde amateur na).  En zelfs meer dan dat: ze zijn bovendien nog zeer perfectionistisch ook.
Kan je het je inbeelden hoe dat voor mij moet geweest zijn vroeger?  Al vanaf de derde kleuterklas (eerder dan dat waren scharen verboden) werd er nauwkeurig toegezien op hoe ik de schaar hanteerde.  Dan moest het op de lijntjes, dan weer erlangs, de schaar zo vasthouden en niet averecht, enzovoort... ik kreeg zoveel goede raad dat ik tot op de dag van vandaag liever de schaar en het papier/de stof overdraag aan bekwamere handen en glimlachend toekijk hoe mijn voorwerp uitgeknipt wordt.
Later, toen de barbies ten tonele verschenen (al had ik maar 1 exemplaar) en ik ze zelf wou voorzien van een garderobe, speelde zich een gelijkaardig tafereel af aan de naaimachine, met als resultaat dat ik gewoon de hele handel overdroeg en rustig toekeek hoe mijn ontwerpen werden uitgevoerd en zelfs verbeterd.
Laat het vaststaan: ik heb een groot ontzag voor naaisters.  Die kunnen iets!  Die kunnen veel!
Maar gedaan met het vol bewondering en open mond aangapen van de professionals, vanaf donderdag krijg ik les en ga ik er volledig voor!  En wie weet kom ik dan verder dan dit handgemaakt tilda-poppetje!

vrijdag 27 augustus 2010

6-Mmmmm... oussaka

Augustus, u weet wel, de financiĆ«le nachtmerrie, is nog steeds niet gedaan.  Gelukkig zijn er nog mensen met een groententuin.  Vrijgevige mensen die hun dankbaarheid voor de verjaardagscakejes (zie hieronder) uiten d.m.v. prachtige groenten!
Nu heb ik zelf tal van recepten waar aubergines, tomaten en/of paprika's in voorkomen, maar toen de gulle schenkers vertelden dat zij altijd moussaka maakten, .... Tja, de kracht van de suggestie!
Het werd dus een moussaka, naar een recept uit dit boekje. (Het boekje is ooit, als reissouvenir, meegekomen uit Griekenland. -Ja, Polen zou belachelijk geweest zijn-) We waren op laatstejaarsreis en trokken rond met het hele zesde middelbaar.  Een groep met alleen maar meisjes want in die tijd (nu klinkt het alsof ik duizend ben) kon dat nog, niet-gemengde scholen.  De enige man was Wouter, de gids!
In elk geval, ik herinner me nog de smaak van de lekkere watermeloenen, de griekse slaatjes op mooie pleinen, de geur van musea, ...
Recept: (hoewel ik niet op hoeveelheden kijk) (voor 1 grote bakvorm)
-2 kilo grote ronde aubergines
-2 aardappelen
-1 kilo gehakt (wij nemen quorn-gehakt en maken dit gerecht zo vegetarisch)
-1/2 kop olijfolie
-2 grote uien
-5 rode vleestomaten ('t is nog steeds crisis, dus deze kwamen uit de diepvriezer)
-1/2 kop witte droge wijn
-geraspte kefalotiri kaas (wij namen spaghetti-kaas)
-olie om in te bakken, peper, zout
-2-3 porties witte (bechamelsaus)
Maak de aubergines schoon, was ze en snijd ze in grote dunne plakken.  Strooi er zout op en leg ze in een vergiet om uit te lekken.  Maak het gehakt klaar, bak het rul in de olie met de uien en blus het met de wijn.  Voeg de tomaten (schoongemaakt, ontveld en fijngesneden), zout en peper toe en laat zachtjes bakken tot het vocht is opgenomen. 
Frituur de aubergines en de schijfjes aardappel) in de olie en leg ze in de grote ovenschaal.  Bestrooi ze met geraspte kaas.  Na de eerste laag aubergines het gehakt erop spreiden en daarop een laagje aardappel.  Het laagjesproces herhalen en nadien de bechamelsaus erover gieten en bedekken met laag geraspte kaas.
Half uurtje in de oven op 180°C.
Of het lekker was?  Ik ben de afgewerkte foto vergeten en zowel de borden als de ovenschotel zijn volledig leeg.



zondag 22 augustus 2010

5-Werkvreugde

Ik werk, buitenshuis, maal 2.  Ik geef toe dat dat best veel is, vooral als je houdt van de geur van versgebakken brood, de voldoening van groenten uit de tuin en nog af en toe een knutselwerkje hier en daar.
Sinds de komst van de kleinste doos heb ik dan ook een soort 'speed'-modus ontwikkeld om zowel de leuke als de noodzakelijke dingen te kunnen afwerken.  Soms gaat die 'speed' in overdrive en blijft er wat tijd over voor bijvoorbeeld dit:
Cakejes, bedekt met suikerfondant en veeeeeel kleurstof!  Precies wat een 2-jarige nodig heeft voor zijn verjaardag! (met mijn excuses aan de ouders die dit hummeltje vanavond in bed moeten leggen!)

dinsdag 17 augustus 2010

4-Erge crisis

Ah ja, 't is zelfs zo erg dat de kleinste doos de verpakkingen begint op te eten... (wie zegt dat speelgoed duur moet zijn?)

3-Crisis

Augustus is een moeilijke maand... Financieel, bedoel ik.  Blijkbaar vinden onze leveranciers het de uitgelezen maand om ons jaarafrekeningen van gas, water en elektriciteit door te sturen.  Doe daar nog eens de onroerende voorheffing bij en je hebt al snel een flinke som te betalen.
Er zijn natuurlijk mensen die voorzien zijn op zo'n aanslag op het gezinsbudget, maar wij niet.  Dom en ik neem mij voor om mij volgend jaar niet meer te laten vangen!
Crisis ten huize 'doos' en wat doe je met crisissen?  Inderdaad, je valt terug op de groententuin, de voorraadkast, frigo en diepvriezer.
Vandaag dus een pastake met venusschelpjes uit de voorraadkast.

De ingrediĆ«nten heb ik deze keer maar eens netjes gefotografeerd (al kon het beter).  De plant op de achtergrond hoort niet thuis in het gerechtje, maar staat er enkel om wat diepte te geven.  U ziet: witte wijn (ALTIJD in de voorraadkast), bokaaltje venusschelpjes, olijfolie, fleur de sel, pasta (hier met pepertjes en look erin), een teentje look en een chili pepertje. 
Kook de pasta bijna gaar (op 1 minuutje van de gaartijd werkt perfect) en giet af.
Je snijdt de look en het pepertje fijn (als je van HEEL pikant houdt, dan verwijder je de pitjes niet.  Persoonlijk hou ik het graag milder en gaan de pitjes niet mee in het gerecht) en stooft ze gaar in een beetje olijfolie.  De venusschelpjes (uitgelekt, maar als het vocht lekker smaakt, bewaar het dan om later bij te voegen) bij de look en peper voegen en beetje laten meestoven.  Blussen met wijn en eventueel het sap van de venusschelpjes.
De pasta bij dit mengsel gooien, deksel op de pan en 1 minuutje laten garen.  Daarna de fijngesnipperde peterselie en fleur de sel erover strooien.  Snel, lekker en goedkoop.  Meer moet dat niet zijn!

zaterdag 14 augustus 2010

2-Bezoek

Bezoek, bezoek: joepie!
Sinds ik mijn geboortestreek verliet en een dikke 100 km van mijn ouders, vrienden en familie ging wonen, is bezoek een kostbaar goed.  En kostbaar goed, dat wordt gekoesterd!
Met hapjes, drankjes en veel warmte.
En omdat het het seizoen ervoor is: Citroen en frambozen muffins. (Als je, zoals ik, samenwoont met een zeldzaam wezen dat frambozen beschrijft als 'harige vruchten' kan je kiezen.  Ofwel vervang je de framboos door iets anders: aalbessen, aardbeitjes, braambessen, blauwe bessen, ... Ofwel doe je zoals ik en haal je je schouders (en neus) op voor de zintuiglijke gevoeligheden van je wederhelft en maak je ze gewoon met die heerlijke frambozen die je deze ochtend op de markt kocht!)
Voor 14 stuks
2 eieren
200 ml melk
300 g bloem
8 g gist
1/2 theelepel zout
1 theelepel tijm
120 g suiker
geraspte schil van 1 citroen
125 g gesmolten boter
150 g verse frambozen
Verwarm de oven voor op 200°C.  Meng eieren, melk en boter.  Voeg er de bloem, gist, zout, tijm en suiker aan toe en meng het geheel.  Voeg beetje bij beetje de geraspte citroenschil bij (neem een biologische die je goed wast).
Vul de vormpjes voor 3/4 met deeg (ik gebruik een kleiner formaat muffinvorm) (Als je zo'n klasieke, metalen muffinvorm hebt, vergeet dan niet in te boteren of gebruik van die schattige papiertjes) en duw er een 3-tal frambozen in.
Bak een 20-tal minuten en wacht nadien een 5-tal minuten alvorens je ontvormt!
De frambozen worden bijna frambozenconfituur, door de warmte van de oven... Mmmm lekker!

1-Start

Ik ben sinds kort gefascineerd door blogs. Gebeten, verslaafd, 'impressed'. 
OK, eerlijk, niet door om het even welke blog.  Politiek laat me koud, religie boeit me niet, maar de culi-crea-blogs: yes, please!  En meer van dat moois!
Fantastisch vind ik het om op een druilerige dag als vandaag van de ene blog naar de andere te 'hoppen' en te worden verbaasd, geprikkeld en uitgedaagd om mee te doen.
Deze week al de lekkere gevulde courgettes van madame Zsazsa geprobeerd (bedankt) en het voornemen om mij binnenkort een naaimachine aan te schaffen om al die leuke stofjes eens te gebruiken. 
Maar goed, deze blog dus.  Een blikken doos, nog leeg...  (Ik wou eigenlijk een koekendoos omdat ik dat voor mijn eerste moederkesdag kreeg en sindsdien elke week trouw de doos opvul met zelfgemaakt lekkers.  Nee, ik maak ze niet helemaal alleen leeg.  Dat zou slecht zijn voor mijn lijn, nietwaar?)
Koekendoos was helaas al bezet, en het werd een blikken doos: klaar om gevuld te worden met: receptjes, knutsels, memries, ... enkel de leuke, lekkere kant van het leven!  Want zeg nu zelf: het is al somber genoeg buiten!