7-Creatijd

Na enkele weken verlekkerd te hebben rondgekeken op allerlei blogs (zie hier links voor een kleine selectie) vind ik het welletjes.  Ik wil ook kunnen naaien!
Da's toch simpel, zal u denken, koop dan gewoon zo'n machien, zo'n boek voor dummies, volg les, koop stof en garen en nog wat andere accessoires en begin eraan.  Inderdaad simpel, ware het niet dat ik ben opgevoed in een familie vol naai-godinnen.  Zowel mijn mama als al haar zussen zijn immers professionele naaisters (op 1 zeer goed getrainde amateur na).  En zelfs meer dan dat: ze zijn bovendien nog zeer perfectionistisch ook.

Kan je het je inbeelden hoe dat voor mij moet geweest zijn vroeger?  Al vanaf de derde kleuterklas (eerder dan dat waren scharen verboden) werd er nauwkeurig toegezien op hoe ik de schaar hanteerde.  Dan moest het op de lijntjes, dan weer erlangs, de schaar zo vasthouden en niet averecht, enzovoort... ik kreeg zoveel goede raad dat ik tot op de dag van vandaag liever de schaar en het papier/de stof overdraag aan bekwamere handen en glimlachend toekijk hoe mijn voorwerp uitgeknipt wordt.

Later, toen de barbies ten tonele verschenen (al had ik maar 1 exemplaar) en ik ze zelf wou voorzien van een garderobe, speelde zich een gelijkaardig tafereel af aan de naaimachine, met als resultaat dat ik gewoon de hele handel overdroeg en rustig toekeek hoe mijn ontwerpen werden uitgevoerd en zelfs verbeterd.

Laat het vaststaan: ik heb een groot ontzag voor naaisters.  Die kunnen iets!  Die kunnen veel!

Maar gedaan met het vol bewondering en open mond aangapen van de professionals, vanaf donderdag krijg ik les en ga ik er volledig voor!  En wie weet kom ik dan verder dan dit handgemaakt tilda-poppetje!