Peuterpraat

'S, ben je klaar om naar het klasje te gaan?'
'Nee, nog niet, ik ga eerst mijn boterhammen opeten!'

Peuterpraat

Gehoord, de laatste weken:

Papa, jij is blij op mij, he? En het sjaap is ook blij op mij.
Opa, Sander luistert soms goed.
Mama, konijntje is wakker (elke ochtend als vraag of hij uit zijn bed mag).
Aaveloe (I love u)
Sander is nie moe, Sander moet niet slapen.
Mailo (buurman Mario), Maaaailooo!
Mama, jij moet niet welken (elke ochtend en elke avond)!
Dat is niet lekker.  Sander lust dat niet/eet dat glaag (ja, de r aan het begin van de woorden is een plobleem)
Zjebja (zebra)
Ik wilt een glote bloek aandoen (een lange broek, dus).
Mama, jij ook in badje zitten?
Sander wil een koekje ('s ochtends bij het opstaan, en vanaf dan elk half uur)
Da's mijne aaaaiped (de strijd om de speelgoedjes van mama)
Sander stlaks naar klasje (elke dag, hij moet nog een kleine 2 weken wachten en mama moet nog een hele reeks spullen halen/maken)

En ik blijf maar denken dat dit toch echt een zalige periode is in het leven met kleine kinderen!

100-Helm

Fietsend, op zaterdagochtend, richting markt.
Kleine S: Mama lemme (=helm) op.
Ik: Ja, mama heeft haar helm op.
Kleine S: Sander ook lemme op.
Ik: Ja, Sander heeft ook een helm op.  Flink, hè!
Kleine S: Papa niet lemme op.  Papa haar op!
(om maar te zeggen dat de man des huizes volgende week een flitsende fietshelm krijgt)

97-Peuterpraat

Beleefdheid is belangrijk, zo vinden de Wederhelft en ikzelf toch.  Wij proberen ons kind dan ook de basis mee te geven zoals onlangs: 'dank u' zeggen.
Aangezien ik niet zoveel 'parenting'-ervaring heb, vallen wij terug op programma's van op de tv.  Daar wordt regelmatig gewag gemaakt van het principe: 'het goede belonen, het slechte negeren'. 
Situatieschets: gezin in wagen, Wederhelft stuurt (cliché, i know), ikzelf ernaast en kleine S achter mij in zijn superdeluxe autostoel die een kernaanval kan overleven (dat hoop ik toch).
Kleine S: 'Sander wil koekje' (de les alstublieft moet nog komen)
Ikzelf: 'Je krijgt een koekje, maar dan moet je wel dank u zeggen'  Ga je 'dank u' zeggen?
Kleine S knikt, ik geef een koekje (jawel, ook hier: bad parenting, ik zou beter een stuk fruit geven)
... stilte ....
Ik: 'Je moet wel 'dank u' zeggen, hè, schat!  Als je geen 'dank u' zegt, neemt mama het koekje terug.' (ik weet het, zucht, fout nummer zoveel)
... stilte ... koek wordt naar mondje gebracht ... mama herhaalt het verholen dreigement ... en neemt het koekje af
Kleine schreeuwt moord en brand (uiteraard, hebt u al ooit eens eten van mijn kind proberen afnemen? ) en wij wachten tot hij kalmeert vooraleer we de uitleg nog eens helemaal opnieuw doen.  Bij de vraag: ga je dank u zeggen klinkt het nu: 'morgen'.  (keep in mind: het kind is pas 2 geworden)
Ik: 'Dan krijg je pas morgen je koekje' (de reactie kan u al raden).
En zo ging het nog even verder met een hele hoop andere aanlokkelijke items (water, fruit, avondeten, tv, ...) en steeds weer: 'morgen'.

De volgende ochtend kregen we als eerste woorden: 'Dank u'
Koppigheid, is dat ook erfelijk?

93-Een kriebel

Ik las vandaag over kinders die, goedbedoeld, uiteraard, dingen verplaatsen.  Zo vinden wij thuis de 'bakskes' van TV, DVD, digicorder, ... regelmatig eens niet. 
Niet dat ik veel behoefte heb aan al die 'bakskes', maar de Wederhelft houdt daar nu eenmaal wel van en slaat dan aan het zoeken, wat (gelukkig) een opruimgolf in het speelgoed teweeg brengt.
Uiteraard geef ik mijn kind op zo'n momenten enkel positieve feedback!

Wat fijn, dat kriebelen om opnieuw iets te posten.  Een glimlach, meer is er echt niet voor nodig!

87-Koeke

Kleine S: 'Koeke?'
Wederhelft: 'Ga aan mama vragen of ze een koekje wil.'
trippel, trippel
Kleine S: 'Mama wille koeke? Mama wille koeke?'
Ik, smeltend: 'Wil je weten of mama een koekje wil?'
Kleine S: 'Aaaargh' (als een echte piraat)

Zucht, hij is al 22 maand!  Wat gaat het toch snel, hè?

75-Peuterpraat

Daar waar wij nog twijfelden aan het geslacht van de kip, was het voor kleine S blijkbaar een uitgemaakte zaak.

'Pikkipikki Menee' riep hij uit op het moment dat meneer mevrouw besteeg.


We hebben dan maar een extra kippetje besteld om het leven in de weide aangenamer te maken! (en de voorraad eitjes een beetje te vergroten)

68-Peuterpraat

Al een tijdje toont onze zoon zich een ware 'hokjesmentalist'.  Elk voorwerp in huis wordt aangeduid naar gelang de eigenaar.
De boormachine 'papa', de deegrol 'mama', net als het overgrote deel van de schoenen (de stereotype verdeling ontgaat mij niet, wees gerust!) Het glaasje van de Ricard: 'Opa', 'Auto' voor alles met wielen en 'Boe' voor alles van de hond.

Naarmate zijn woordenschat groeit, verdwijnen er zaken uit hokjes en krijgen ze een eigen naam.  Zo is er al 'Daate' (water), 'Kou' (kous), 'O' (vogel), 'Auw' (poes), 'Paat' (paard), 'auauau' met kontjes-geschud (alle eendjes zwemmen in het water: een eend dus), ... (voor buitenstaanders tamelijk onverstaanbaar, dat geef ik toe)

Op zaterdagochtend, toen de zoon aan het spelen was en wij aan het zwiemelen(*), diende zich een nieuw woord aan.  Wijzend naar de dikke strontvlieg op het raam riep hij opgewekt: 'Dood'.
(Opa op oorlogspad gegaan met de vliegenmepper?)

(*) Zwiemelen: niet goed beseffen dat de dag al begonnen is, ondanks de douche, het ontbijt en de enthousiaste peuter (meestal tussen 05:00 en 09:00 uur 's morgens).