donderdag 30 september 2010

14-Overmoedig proeflapje

Mijn eerste naailes herinner ik me nog goed. (Nogal logisch, want het is nog maar een paar weken geleden.)
Na een paar woorden uitleg en het noteren van een lijst benodigdheden, gingen we, vrij snel, over tot het echte werk: het proeflapje.
Het proeflapje was een lapje baalkatoen en daarop werden dan rechte lijnen gestikt, en nadien gehecht, stoppen en terug vertrekken op een lijn, bochten, hoeken, ... noem maar op.  Tot mijn verbazing zag mijn werkstukje er eigenlijk niet slecht uit (de rechte lijnen waren bijna recht en de hoeken bleven hoeken en... jawel, mijn Moeke zou fier op mij zijn!).  Vandaar mijn jeugdige overmoed en de eed die hij me deed zweren: Vanaf heden zullen al de geschenkjes die dit huis verlaten zelf gemaakt zijn!

Zo gezegd zo gedaan en aangezien ons Moeke (zie hier) jarig was, zou ik wel eventjes dit werkstukje maken! Een tafelkleedje, dat met alle rechte lijntjes erop toch iets weg had van een proeflapje.  Ik had gerekend op een namiddagje werk, tussen de soep en de patatten: snel eventjes, dus!
Natuurlijk liep die planning in het honderd en deed ik er uiteindelijk zo'n 4 namiddagen over om tot onderstaand resultaat te komen:
Het tafelkleedje voor Moeke

 Maar ik heb er wel uit geleerd:

1° Zorg dat je vooraf controleert of je genoeg stof hebt om het boordje te maken.  Spaart je geld en een tripje naar de stoffenwinkel! (hoe je dat boordje precies maakt, vind je hier)

2° Controleer zorgvuldig bij het aaneenstikken van je lapjes of je wel degelijk alle stof hebt doorstikt over de volledige lengte.  Ik ben (oh, zo professioneel) namelijk iets te bekrompen geweest met de naadjes, waardoor er enkele spleten tussen de stofreepjes zaten.  Bovendien was ik zo aan het opgaan in stikken, dat ik het op het moment zelf niet merkte en mijn aangeboren luiheid verhinderde me heel het werkje terug uit elkaar te halen.  Vandaar dat er nu enkele omzoomde reepjes stof die spleetjes bedekken.  Je ziet er niets van, maar op het moment zelf heb ik toch wel even gevloekt!

3° Het doorstikken van zo'n lapjes vraagt tijd... VEEL tijd.  Als je gehaast bent, laat je dat onderdeel dus best vallen!

4° Over het algemeen is het gepaster een kadootje te geven op de verjaardag of tijdens het feestje en niet een week later.  Begin dus op tijd, zodat je alle bovenstaande puntjes kan opvangen en nog glimlachend een zelfgemaakt pakje kan overhandigen op het juiste moment!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten