Reluctant... is het woord dat zijn tegenzin om geboren te worden het best beschrijft.
10 dagen na de uitgerekende datum en nog steeds geen enkele intentie om ook maar in te dalen. Vandaar dat er beslist werd om hem 'te halen'.
En zo werd hij door een incisie in de buikwand van mij gescheiden. Hij keek wat verdwaasd naar het felle licht, kreeg een kus op zijn bloederig hoofdje en werd toen overhandigd aan vroedvrouwen en daarna aan de Wederhelft.
Ik had het me anders voorgesteld, heel anders, maar een mens kiest die zaken niet altijd zelf.
Geen wee gevoeld. Geen spectaculair geboorteverhaal. Klinisch...
En toch weet ik dat, zelfs over 50 jaar, die dag me altijd bij zal blijven.Woordeloze woensdag...
Mag ik dan proficiat wensen voor de kleine, met zijn eerste verjaardag!!!! Hieperdepiep hoera!
BeantwoordenVerwijderenEen hele dikke proficiat aan mama en zoon :)
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met de eerste verjaardag!!
BeantwoordenVerwijderen1 Jaar!! Nee, de geboorte kun je niet altijd kiezen, ik kreeg mijn dochter ook via een ruggeprik, felle lichten en een snee, maar nu na 12 jaar brengt zij mij elke dag veel vreugde...!
BeantwoordenVerwijderenGEFELICITEERT!
::: (\_(\
*: (=’ :’) :*
•.. (,(”)(”)¤°.¸¸.•´¯`»
Mooi geschreven. Een bevalling kun je inderdaad niet regisseren.
BeantwoordenVerwijderenHieperdepiep hoera!
BeantwoordenVerwijderenen toch een mooi verhaal :-)
BeantwoordenVerwijderengefeliciteerd