De herfst is in het land. Je ziet het aan het licht van de zon, dat plots geler en warmer wordt, terwijl de temperatuur een duik neemt.
De blaadjes van de bomen worden oranje, bruin en krullen op. De mensen dragen een sjaal, een dikke jas...
Deze ochtend kreeg ik zelfs de deur van de auto niet open (tja, dat komt ervan als je garage is omgetoverd tot stapelruimte), waardoor kleine S toch wel op een heel vreemde manier in zijn autostoeltje terecht gekomen is.
Maar goed, even iets over de kinderkamer, die, tot we de garage daarvoor gebruikten, lang een opslagplaats is geweest voor allerlei dozen. (Kent u dat: bij het begin van de verbouwingen stop je alles in dozen om het niet kwijt te raken? En aan het eind van de verbouwingen draag je gewoon het grootste deel van die dozen naar de kringloopwinkel omdat je dat spul uiteindelijk toch niet gemist hebt.) Toen onze kleine man verwacht werd, hebben we dan die ruimte leeg gemaakt, geïsoleerd en bekleed met gipsplaten. (Laten) plakken en toen geschilderd. Met een boom (we zijn nogal natuurmensen)... En toen maakte Moeke stoffen blaadjes, appels, peren, kersen, lieveheersbeestjes en een egel die nu vrolijk tegen de magnetische muur hangen. En vallen.
Want het is herfst en kleine S kan bijna lopen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten