Elke avond wordt het me weer gegund.
Weer of geen weer, kelder onder water of zolder besneeuwd (oud huis...), het maakt allemaal niets uit voor kleine S. Want elke avond, zo rond 8 uur, na het badje, het insmeren met zalf/bodylotion, het aantrekken van het pijama'tje (een echt gevecht) en de slaapzak en een dikke knuffel van de Wederhelft (aan kleine S, natuurlijk) kruipen hij en ik lekker dicht bij elkaar en drinkt hij zich in slaap in het grote bed.
En dan kijk ik naar zijn handje, dat speelt met het lintje aan de ritssluiting van de slaapzak. Zijn gezichtje ontspant zich en als hij bijna klaar is, slaakt hij zo'n paar van die schattige zuchtjes. Voldaan...
En ik denk dan dat dit eeuwig voor altijd zo zou mogen zijn.
alleen lukt het slapen niet zo .......
BeantwoordenVerwijderen