zondag 28 november 2010

28-Wat een papa lijden kan

Niet enkel ik werk, ook de Wederhelft spendeert zijn weekdagen buitenshuis... Dat wil zeggen dat ook onze kleine S door de week een andere mama heeft (of in ons geval: mama's, want het zijn er 3).  En hij vindt ze fantastisch (wij ook, trouwens).
Desalniettemin loopt het afscheid nemen van papa (want het is meestal de Wederhelft die onze baby dropt) niet altijd even vlot.
Zo kreeg ik dinsdagochtend telefoon van een depri-man die zei dat het 'zo wel niet leuk was, hoor'.  Om je kindje te moeten achterlaten als het daar duidelijk anders over dacht.  Toch... baby werd van de papa geplukt en spendeerde de rest van de dag bij de weekmama's.  (Overigens zonder problemen, want zo'n groot verdriet gaat even vlug voorbij als dat het komt)
Het kan ook anders...
Donderdagochtend kreeg ik opnieuw telefoon van een depri-man met de boodschap 'zo is het wel niet leuk, hoor'!  Blijkbaar sprong kleine S die ochtend bijna in de armen van zijn onthaalmama, vol ongeduld om te spelen met de vriendjes, om de papa geen blik meer waardig te gunnen...  Wat een papa lijden kan!

maandag 22 november 2010

27-Straatbeeld

En u?  Waar komt uw naam voor in het straatbeeld?

26-Blikken doos krijgt

Er was ooit een tijd dat ik op het werk zo weinig kon doen (nogal seizoensgebonden dienst, dus tijdens de wintermaanden was het er heel erg stil) dat ik een expert werd in 'internet-wedstrijden'.  En gewonnen dat ik toen heb: boeken, dvd's, kortingsbonnen, lingerie, hippe kousen en als ultieme prijs: een snowboardreisje met een goede vriendin.
Maar een mens wordt ouder en wijzer en verandert van werk, want zeg nu zelf: 4 maand aan een stuk de dagen moeten vullen met doelloos rondsurfen op internet is niet goed voor je zelfbeeld.  En nu win ik dus niets meer. 
Mijn oplossing: gaan schooien bij fantastische tantes (de naaiende soort) en hopla, van de eerste keer prijs!
Blikken doos kreeg: een blikken doosje, tot de rand gevuld met knopen.  Een schatkistje, dus!

Naast knopen, zat er ook een gehavend papiertje bij (in een minuscuul, gestikt hoesje). Een Breve aan den H. Antonius.  Geen idee wat een breve is, trouwens. En wikipedia weet het ook niet!
En dan nog dat kleine knoopje met het rode kruisje op: da's eigenlijk geen knoopje, maar een pins die mijn opa op het revers van zijn kostuum droeg.  (misschien is geschiedenis toch nog niet zo saai als ik altijd dacht)

vrijdag 19 november 2010

25-Fotohokje

Een initiatief van Twee meisjes.
Maandelijks maken wij een fotootje via http://www.laphotocabine.com/ en wanneer mogelijk in een echt, ouderwets fotohokje!


Deze keer: de wriemelende, nieuwsgierige baby!

zondag 14 november 2010

24-Rustpunt

Elke avond wordt het me weer gegund.
Weer of geen weer, kelder onder water of zolder besneeuwd (oud huis...), het maakt allemaal niets uit voor kleine S.  Want elke avond, zo rond 8 uur, na het badje, het insmeren met zalf/bodylotion, het aantrekken van het pijama'tje (een echt gevecht) en de slaapzak en een dikke knuffel van de Wederhelft (aan kleine S, natuurlijk) kruipen hij en ik lekker dicht bij elkaar en drinkt hij zich in slaap in het grote bed.
En dan kijk ik naar zijn handje, dat speelt met het lintje aan de ritssluiting van de slaapzak.  Zijn gezichtje ontspant zich en als hij bijna klaar is, slaakt hij zo'n paar van die schattige zuchtjes.  Voldaan...
En ik denk dan dat dit eeuwig voor altijd zo zou mogen zijn.

woensdag 10 november 2010

23-Super-Mega-babies

Mijn baby is een superbaby.  Een kleine super S. 
Mijn kind, schoon kind, ook al is hij nu een kruipende, jengelende waterpok.  Hij lijkt zelfs een beetje op Yoda.  Zelfde hoogte, zelfde kleur (groen zalfje tegen jeukende pokken), zelfde wijze blik in de ogen (hmm...) alleen het spreken, da's nog iets minder.
Voorlopig is zijn favoriet woordje Brrrrrrrrrrrrrrm Brrrrrrrrrrrrrrrm.  (Hij houdt enorm van auto's.)
Gevolgd door Emmmmm, Emmmmm. (Hij houdt enorm van eten en drinken.)
Mjam, mjam (tot nu toe enkel bij kookprogramma's waargenomen.)
En dan nog Boemmmm, Boemmmmmm. (Hij laat regelmatig iets vallen, incl. zichzelf.)
En daarmee kan hij alles zeggen wat nodig is om begrepen te worden.*

Net als mijn superkind, hebben ook een aantal andere mensen een klein wonder in huis gehaald en voor die kleine super-mega-babies hebben we met flockfolie (bij Vermiljoen) en bodiekes een kadootje gefabriceerd!
Welkom Super-Zenno, Super-Jenne en Mega-Illeana!

*Tot nu toe wachten we nog steeds op 'mama' en 'papa'...

vrijdag 5 november 2010

22-Dino's in de koelkast

Dino's in de koelkast.
Die eten alles op.
De hespenworst, de gelei, de worteltjes.
En dan nog ice tea om alles door te spoelen.
Dino's in de koelkast.
Aaaargh!

maandag 1 november 2010

21-Gedoopt

Dopen, en dan praten we, dames en heren, over het klassieke, katholieke dopen, niet de milde foltering die menig jong mens ondergaat rond deze tijd van het jaar.  Dopen, dus, met een priester, meter, peter, kaars, water, zalf, ... de hele reutemeteut.
Ik zei het al bij de start van deze blog.  Hier wordt geen religieuze boodschap verkondigd, noch aan politiek gedaan.  Hier praten we gewoon over de leuke zaken in het leven: het feestje! 
De warme kring van mensen die nog eens zei: welkom kleine S!
En de kleine zelf?  Die gedroeg zich voorbeeldig, echt waar!